Maria i Alfred Kniessowie są twórcami twórczej gimnastyki rytmicznej mającej
na celu rozwijanie ruchu naturalnego i motoryki dziecka.
Metoda polega na nieustannym poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu.
Główne elementy metody to: ruch, muzyka, rytm, przybory .
Przybory wykorzystywane na zajęciach:
bijaki ,
szarfy ,
grzechotki ,
dzwoneczki ,
bębenki ,
przepołowione łuski orzecha kokosowego .
Jest to metoda, która inspiruje nowe pomysły. Opiera się na pozytywnej
motywacji, co wiąże się z zasadą podmiotowego traktowania dzieci.
Dzieci odwzorowują ruchy nauczycielki, a także wprowadzają własne kreatywne
ćwiczenia. Podczas ćwiczeń utrzymują wszystkie ruchy w rytmicznym tempie.
Bardzo ważną role podczas ćwiczeń odgrywają przybory, mające charakter
kształcący i powinny być stosowane prawą i lewą ręką. Impulsem tak ważnym
jak przybory jest muzyka. Metoda Kniessów rozwija kilka podstawowych cech
ruchu :
- ruch powinien odznaczać się płynnością, ciągłością, nie powinien być hamowany,
przerywany lub przyśpieszany, jeżeli nie zachodzi istotna potrzeba
- ruch powinien być pełny, obejmujący całe ciało, powinien promieniować
od środka ciężkości na zewnątrz do najdalszych fragmentów ciała
istotą ruchu naturalnego jest cykliczna zmienność, ustawiczne przechodzenie
od koncentracji do odprężenia
- ruch przy względnym małym nakładzie sił powinien doprowadzić do optymalnych
efektów.
Pomyślane w ten sposób założenia sprawiają, że ćwiczenia mają charakter
opowieści ruchowej, inscenizacji piosenki, wiersza lub prozy. Plusem tego jest
płynność ruchowa, co sprawia, że ćwiczący zapominają, że się gimnastykują
a same ćwiczenia są dla nich przyjemnością.
Zalety metody to:
- dyscyplinowanie ćwiczących,
- przysposabianie do wspólnego działania,
- rozwijanie szybkiej orientację,
- umiejętność koncentrowania się.