na celu rozwijanie ruchu naturalnego i motoryki dziecka.

Metoda polega na nieustannym poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu.

Główne elementy metody to: ruch, muzyka, rytm, przybory .

Przybory wykorzystywane na zajęciach:

bijaki ,

szarfy ,

grzechotki ,

dzwoneczki ,

bębenki ,

przepołowione łuski orzecha kokosowego .

Jest to metoda, która inspiruje nowe pomysły. Opiera się na pozytywnej

motywacji, co wiąże się z zasadą podmiotowego traktowania dzieci.

Dzieci odwzorowują ruchy nauczycielki, a także wprowadzają własne kreatywne

ćwiczenia. Podczas ćwiczeń utrzymują wszystkie ruchy w rytmicznym tempie.

Bardzo ważną role podczas ćwiczeń odgrywają przybory, mające charakter

kształcący i powinny być stosowane prawą i lewą ręką. Impulsem tak ważnym

jak przybory jest muzyka. Metoda Kniessów rozwija kilka podstawowych cech

ruchu :

- ruch powinien odznaczać się płynnością, ciągłością, nie powinien być hamowany,

przerywany lub przyśpieszany, jeżeli nie zachodzi istotna potrzeba

- ruch powinien być pełny, obejmujący całe ciało, powinien promieniować

od środka ciężkości na zewnątrz do najdalszych fragmentów ciała

istotą ruchu naturalnego jest cykliczna zmienność, ustawiczne przechodzenie

od koncentracji do odprężenia

- ruch przy względnym małym nakładzie sił powinien doprowadzić do optymalnych

efektów.

Pomyślane w ten sposób założenia sprawiają, że ćwiczenia mają charakter

opowieści ruchowej, inscenizacji piosenki, wiersza lub prozy. Plusem tego jest

płynność ruchowa, co sprawia, że ćwiczący zapominają, że się gimnastykują

a same ćwiczenia są dla nich przyjemnością.

Zalety metody to:

- dyscyplinowanie ćwiczących,

- przysposabianie do wspólnego działania,

- rozwijanie szybkiej orientację,

- umiejętność koncentrowania się.